Zeelieden als eerste bruggenbouwers
In de wereldgeschiedenis zijn het vaak zeelieden die als eersten voet aan wal zetten in een onbekend land. Ze maken de weg vrij voor anderen, leggen netwerken aan en vormen het stille begin van nieuwe gemeenschappen.
Ook in Nederland was dat zo. Al in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw arriveerden de eerste Eritreeƫrs via de zee, niet als georganiseerde vluchtelingen maar als bemanningsleden. Hun ankerplaatsen: de havens van Vlissingen en Rotterdam.
- Wat bracht hen hier?
- Welke reizen gingen daaraan vooraf?
- En hoe werd hun persoonlijke zoektocht naar veiligheid het begin van een bredere gemeenschap?
Luister naar het verdiepende verhaal
De maritieme erfenis van EritreaĀ
In de twintigste eeuw, tijdens de federatie van Eritrea door EthiopiĆ« en later annexatie, kregen ook EritreeĆ«rs banen toegewezen binnen de Ethiopian Navy of Ethiopian Shipping Lines. Naast een middel van bestaan bood deze werkplek voor sommigen ook een vluchtroute. Te midden van oorlog, dienstplicht en politieke onderdrukking, besloten ze tijdens hun reizen niet meer terug te keren naar hun thuisland.Ā
Zo kwamen de eerste Eritrese zeelieden aan in Nederland. Ze brachten geen koffers vol bezit mee, maar wel ervaring, vakmanschap en de hoop om opnieuw te beginnen.Ā
In deze expositie hoor je de stemmen van onder anderen Berhane Amare, Kahsai Afeworky en Fekrie Haile. Allen zijn mannen die de wereld over voeren, maar zich vestigden in Rotterdam. Hun verhalen tonen niet alleen moed, maar ook verlies, heimwee en de zoektocht naar een thuis.Ā
Een gemeenschap groeit uit de schaduw van de zeeĀ
De eerste generatie EritreeĆ«rs in Nederland bestond uit zeelieden, vrijheidsstrijders, studenten en arbeiders. Vanaf de jaren tachtig van de twintigste eeuw volgden grotere groepen. Ze vluchtten voor oorlog en een betere toekomst, en brachten families mee ā op zoek naar veiligheid, stabiliteit en kansen.
Vandaag telt Nederland ongeveer 28.000 Eritreeƫrs. Sommigen zijn hier geboren, terwijl anderen hier opgroeiden tussen twee culturen. Wat hen bindt, is een gedeeld verleden en identiteit.
Stichting GezanaĀ
Deze expositie is tot stand gekomen in samenwerking met Stichting Gezana, een organisatie die de geest van die eerste pioniers in leven houdt.
Gezana betekent āOns Huisā in het Tigrinya. En dat is het ook: een plek waar EritreeĆ«rs, maar ook SomaliĆ«rs, EthiopiĆ«rs, Soedanezen en Rotterdammers van alle achtergronden zich welkom voelen. Waar je kunt aanschuiven voor een maaltijd, hulp kunt krijgen met papieren, les kunt volgen of gewoon even kunt zijn.
Gezana is laagdrempelig, krachtig en levendig. Van taallessen tot opvoedcursussen, van een vrouwenkoffiegroep tot het maatschappelijke project De KansenBank, het is een plek waar toekomst gebouwd wordt op het fundament van een gedeelde geschiedenis.
Waarom deze expositie? Ā
De geschiedenis van Eritreeƫrs in Nederland begint niet in asielzoekerscentra, maar op zee. Het zijn deze vergeten verhalen die we naar voren halen. Verhalen van mannen die met eelt op hun handen en wind in hun gezicht hun weg vonden naar vrijheid.
De vaart naar vrijheid geeft hen een stem en een plek in ons collectieve geheugen.
Laat je meenemen door deze expositie en ontmoet drie van de eerste Eritreeƫrs in Nederland. Stap in hun schoenen, luister naar hun stem, beleef hun reis. En stel jezelf de vraag: Wat betekent het om thuis te zijn, als je van zo ver moest komen?
Wil je meer weten over deze verhalen of gewoon de sfeer proeven? Kom langs bij Stichting Gezana voor een warme kop koffie of een heerlijke injera en ervaar hoe het is om thuis te komen.
- š Stichting Gezana ā Rotterdam West
- š© info@stichtinggezana.nl
- š www.stichtinggezana.nl
āMeer dan een gemeenschapshuis. Voelt als thuis.ā
